Natuurlijke afstemming: een diepere kijk op meditatie en bewustzijn

In de drukte van het moderne leven is het soms een uitdaging om tot rust te komen en innerlijke balans te vinden. Voor velen biedt meditatie een toevluchtsoord, een kans om even te ontsnappen aan de hectiek en zich te verbinden met de diepere lagen van bewustzijn. Maar wat gebeurt er wanneer we mediteren? Hoe verandert ons bewustzijn en wat kunnen we leren van het oosters perspectief op dit proces?

Laten we ons voorstellen dat we een mediterende persoon volgen op een retraite, terwijl hij rustig door het bos wandelt, of misschien zelfs door de drukke straten van de stad. Wat we bij hem opmerken, is een opvallende verschuiving in het bewustzijn. Zijn innerlijke wereld strekt zich uit en verspreidt zich als de takken van een oude eik, in plaats van beperkt te blijven tot de grenzen van zijn persoonlijkheid.

Deze staat van zijn is een diepere vorm van bewustzijn die vaak wordt beschreven in oosterse filosofieën, zoals Yoga en Zen. Het idee is dat het bewustzijn niet langer beperkt is tot de grenzen van ons ego of onze persoonlijkheid. Het is alsof een helder licht zich verspreidt en alles om ons heen omhult.

Wanneer deze mediterende ziel door het bos loopt, zijn zijn zintuigen ontvankelijk voor de wereld om zich heen. Hij observeert niet langer vanuit het standpunt van zijn persoon, maar zijn bewustzijn is als een zachte bries die alle wezens aanraakt. De bomen fluisteren hun geheimen, de vogels zingen hun lied, en de dieren doen wat ze doen; er is geen oordeel. Het is een staat van puur zijn; alles is gewoon zoals het is.

Dit concept van een uitgebreid bewustzijn heeft diepe wortels in de oosterse wijsheidstradities. In de yogafilosofie wordt gesproken over ‘samadhi’, een staat van eenheid waarin alle grenzen vervagen en de scheiding tussen het zelf en de wereld verdwijnt. In zenboeddhisme is er de term ‘satori’, een plotselinge realisatie van de aard van de werkelijkheid die de dualiteit transcendeert.

Wat kunnen we leren van deze benadering van bewustzijn, vooral in een wereld die vaak gericht is op individualisme en competitie? Voor leiders kan dit een waardevolle les zijn. Het kan ons helpen om een empathische benadering van leiderschap te omarmen.

In plaats van mensen of situaties te beoordelen vanuit ons persoonlijke standpunt, kunnen we streven naar een groter bewustzijn, een bewustzijn dat alle perspectieven omvat. Dit betekent niet dat we onze individualiteit verliezen, maar eerder dat we onze horizon verbreden om de complexiteit van de wereld en de mensen om ons heen te omarmen.

Het vermogen om vanuit hoger bewustzijn te kijken naar organisaties, teams en individuen kan leiden tot meer effectieve besluitvorming en samenwerking. Het opent de deur naar innovatieve oplossingen en helpt conflicten te verminderen. Het stelt leiders in staat om te gedijen in een steeds veranderende zakelijke omgeving.

Terwijl onze mediterende vriend door de stad loopt, merkt hij op dat zijn bewustzijn niet ophoudt bij de mensen die hij ontmoet. Het omvat ook de gebouwen, de geluiden, en zelfs de chaos van het stadsleven. Hij beseft dat alles deel uitmaakt van het grotere geheel, en dat in de ervaring van die eenheid er een diepe vrede bestaat.

In deze wereld van constante verandering en uitdagingen, kunnen we allemaal leren van de mediterende retraiteganger. We kunnen handelen vanuit een bewustzijn dat niet beperkt is tot onze persoonlijke grenzen, maar dat zich uitstrekt tot alle wezens en alle aspecten van het leven. Dit is niet alleen een pad naar innerlijke rust, maar ook een sleutel tot effectief en empathisch leiderschap.

Laten we ons bewustzijn openen, zoals de bloemblaadjes van een lotus die zich ontvouwen in het zachte licht van de zon. En laten we, net als onze mediterende vriend, de wereld omarmen met een hart dat vrij is van oordeel en vol mededogen. In die staat van zijn, vinden we misschien wel de antwoorden op de meest complexe vraagstukken van onze tijd.

Hoe kom je tot hoger bewustzijn? Niet perse door studeren, door meer kennis of door dieper te denken… Ga met mij een coaching traject aan en we ontdekken samen waar je toe in staat bent. Ik laat je proeven van hoger bewustzijn en als je de smaak te pakken hebt, dan kun je het in jezelf oproepen. En je leert werken met bewustzijn; hoe je vanuit bewustzijn, op een onopvallende manier écht contact maakt met mensen en invloed uitoefent op gebeurtenissen. Maak een afspraak in mijn agenda of bel me: 06 1526 3773.

Weergaven: 31

Het fundamentele verschil tussen een leider en een gewone mens

Waarin onderscheidt zich nou de ware leider van een gewone mens? Zit het hem in de manier waarop uitdagingen worden aangepakt? Of misschien de manier waarop ze het leven zelf benaderen? In deze verkenning zullen we dit fundamentele verschil bekijken.

Waarin onderscheidt de ware leider zich van de gewone mens? We gaan het fundamentele verschil tussen een leider en een gewone mens verkennen. Er is namelijk een diepgaand verschil tussen wat een ware leider onderscheidt van een gewone mens. Het is een onderscheid dat niet alleen de aanpak van uitdagingen weerspiegelt, maar ook de manier waarop ze het leven zelf benaderen. In deze verkenning zullen we dit fundamentele verschil bekijken, met een focus op hoe een leider alles als een uitdaging beschouwt, terwijl een gewone mens neigt naar gebeurtenissen als een vloek of een zegening te labelen.

De leider en de uitdaging

Een leider, of het nu in de wereld van het bedrijfsleven, politiek of bestuurlijk is, heeft de intrinsieke neiging om alles te zien als een uitdaging. Deze mindset wordt gevoed door de overtuiging dat obstakels en moeilijkheden niet worden ervaren als hinderpalen, maar eerder als kansen voor groei en ontwikkeling. En nog iets: ze vinden het vaak gewoon leuk om uitgedaagd te worden.

Dit leiderschapskenmerk weerspiegelt zich in de manier waarop leiders met problemen omgaan. Ze zijn niet bang om het hoofd te bieden aan complexe situaties en onbekende territoria te verkennen; ze gaan deze niet uit de weg. Voor hen is elke hindernis een kans om te leren, te groeien en sterker te worden. Deze benadering, geïnspireerd door een gevoel van vastberadenheid en vasthoudendheid, maakt van hen de katalysatoren voor verandering en innovatie.

De perceptie van de gewone mens

Aan de andere kant beschouwt de gewone mens gebeurtenissen vaak als een zegening of een vloek. Dit betekent dat ze als primaire reactie de neiging hebben om gebeurtenissen te labelen als positief of negatief, als prettig of onprettig, afhankelijk van hoe ze onmiddellijk van invloed zijn op hun leven. Deze perceptie is vaak verbonden met het verlangen naar comfort en stabiliteit; men heeft voorkeur voor het prettige en afkeer tegen het onprettige, ingegeven door prettige en onprettige ervaringen in het verleden die men tracht te behouden respectievelijk te vermijden.

Wanneer een uitdaging zich voordoet, kan deze worden beschouwd als een vloek die hun dagelijkse routine verstoort of negatieve gedachten-associaties en emoties oproept. Men kan worstelen met angst, stress en weerstand tegen verandering. Daarentegen worden positieve gebeurtenissen beschouwd als zegeningen, omdat ze het comfort en het gevoel van geluk vergroten. Echter, is dit geen blijvend geluk, maar geluk dat afhankelijk is van externe factoren en dus per definitie tijdelijk.

De link tussen leiderschap en Zen

Hoe past Zen in dit alles? Zen leert ons om in het moment te leven, ons bewust te zijn van onze gedachten, onze emoties en ons lichaam, en leert ons flexibel om te gaan met wat het leven ons brengt. Dit sluit aan bij de mindset van een leider, die uitdagingen omarmt met een open geest en een gevoel van aanwezigheid.

Zen herinnert ons eraan dat het leven vol onzekerheden is, en dat het onze reactie is op deze onzekerheden en gebeurtenissen die ons pad bepaalt. Het leert ons om bewust te ademen, situaties ontspannen tegemoet te treden en onze geest te kalmeren, zelfs te midden van turbulente tijden.

Conclusie

Het fundamentele verschil tussen een leider en een gewone mens zit diep geworteld in hun perceptie van gebeurtenissen. Een leider omarmt alles als een uitdaging, terwijl een gewone mens de neiging heeft alles wat hem overkomt te zien als een zegening of een vloek. Zen biedt een waardevolle brug tussen deze twee werelden door ons te herinneren aan de kracht van het moment en het belang van onze reactie op het leven.

Als wakkere managers, ondernemers en leiders kunnen we onze leiderschapskwaliteiten versterken door de mindset van de leider aan te nemen, ondersteund door de wijsheid van Yoga-wetenschap. Door elke situatie als een uitdaging te omarmen, kunnen we niet alleen persoonlijk groeien, maar ook positieve verandering in onze organisaties en in de wereld teweegbrengen.

Weergaven: 30

Het effect van innerlijke stilte op leiderschap

Innerlijke stilte is een waardevol instrument voor leiderschap. Door innerlijke stilte te omarmen, kunnen leiders effectiever en evenwichtiger worden in hun leiderschapsrol. In dit blog gaan we dieper in op hoe innerlijke stilte leiders kan helpen om effectievere en evenwichtiger leiders te worden.

Natuurlijk, innerlijke stilte kan een krachtig en positief effect hebben op leiderschap. In dit blog gaan we dieper in op hoe innerlijke stilte leiders kan helpen om effectievere en evenwichtiger leiders te worden.

1. Zelfbewustzijn en zelfreflectie

Innerlijke stilte biedt leiders de kans om zichzelf beter te begrijpen. In de rust van het moment kunnen leiders reflecteren op hun eigen waarden, overtuigingen en gedragingen. Deze zelfbewustheid is essentieel voor effectief leiderschap omdat het leiders in staat stelt om bewuste keuzes te maken en om hun eigen blinde vlekken te herkennen.

2. Emotionele intelligentie

Emotionele intelligentie is een cruciale eigenschap voor leiders. Innerlijke stilte stelt leiders in staat om beter in contact te komen met hun emoties en deze te begrijpen. Dit helpt hen om emotionele intelligentie te ontwikkelen, waardoor ze effectiever kunnen communiceren, empathie kunnen tonen en conflicten kunnen oplossen.

3. Stressmanagement

Leiderschap gaat vaak gepaard met hoge niveaus van stress en druk. Innerlijke stilte kan dienen als een krachtig hulpmiddel voor stressmanagement. Door regelmatig te mediteren of gewoon momenten van stilte in te bouwen in hun dagelijkse routine, kunnen leiders hun stressniveaus verlagen en beter omgaan met uitdagende situaties.

4. Besluitvorming

In de stilte van reflectie kunnen leiders heldere beslissingen nemen. Innerlijke rust stelt hen in staat om afstand te nemen van de chaos en drukte van het dagelijkse leiderschap en om weloverwogen beslissingen te nemen die gebaseerd zijn op een dieper begrip van de situatie.

5. Inspiratie en creativiteit

Innerlijke stilte kan ook de bron zijn van inspiratie en creativiteit voor leiders. Het stelt hen in staat om nieuwe ideeën te genereren en innovatieve oplossingen te bedenken voor uitdagingen. Vaak komen de meest creatieve inzichten voort uit momenten van stilte en reflectie.

6. Het bevorderen van een positieve werkomgeving

Leiders die innerlijke stilte beoefenen, stralen vaak een gevoel van kalmte en stabiliteit uit. Dit kan een positieve invloed hebben op de werkomgeving, waar medewerkers zich gesteund en geïnspireerd voelen door hun leider. Het kan ook bijdragen aan een cultuur van respect en samenwerking.

7. Duurzaamheid en langetermijnvisie

Ten slotte helpt innerlijke stilte leiders om een langetermijnvisie te ontwikkelen. Ze zijn minder geneigd om impulsieve beslissingen te nemen en kunnen zich richten op duurzaamheid en langetermijndoelen, wat gunstig is voor zowel de organisatie als haar stakeholders.

In conclusie, innerlijke stilte is een waardevol instrument voor leiderschap. Het helpt leiders om zichzelf beter te begrijpen, emotioneel intelligent te zijn, stress te beheersen, betere beslissingen te nemen, creatiever te zijn, een positieve werkomgeving te bevorderen en een langetermijnvisie te ontwikkelen. Door innerlijke stilte te omarmen, kunnen leiders effectiever en evenwichtiger worden in hun leiderschapsrol.

Weergaven: 19

Wandelcoaching en Zen: harmonie en innerlijke groei

In de drukke, veeleisende wereld zoekt men steeds meer naar innerlijke rust en persoonlijke groei. Twee benaderingen die de laatste jaren aan populariteit hebben gewonnen, zijn wandelcoaching en zen. Hoewel ogenschijnlijk verschillend, komen ze overeen in hun streven naar balans en zelfontdekking.

In onze drukke en veeleisende wereld zoeken steeds meer mensen naar manieren om innerlijke rust te vinden en hun persoonlijke groei te bevorderen. Twee benaderingen die de laatste jaren aan populariteit hebben gewonnen, zijn wandelcoaching en zen. Hoewel ze ogenschijnlijk verschillend zijn, delen ze diepgaande overeenkomsten in hun streven naar balans en zelfontdekking.

Wandelcoaching: Bewegen naar inzicht

Wandelcoaching is een begeleidingsmethode waarbij introspectie en gesprekken worden gecombineerd met fysieke activiteit in de natuur. Deze benadering erkent de kracht van beweging om de geest leeg te maken en het denken stil en de creativiteit te bevorderen. Wandelen in de natuur biedt bovendien een rustgevende omgeving die kan bijdragen aan ontspanning en mindfulness.

Zen: De Weg van Innerlijke Rust

Zen, afkomstig van het Sanskriet woord Dyana wat aandachtsconcentratie betekent, is sterk beïnvloed door het boeddhisme. Het is een levenswijze en praktijk die streeft naar innerlijke vrede, bewustzijn en verlichting. Zen moedigt (passieve en actieve) meditatie aan, waarbij men zich richt op het hier en nu, zonder afgeleid te worden door gedachten, zorgen of problemen.

De Synergie tussen Wandelcoaching en Zen

De verbinding tussen wandelcoaching en zen ligt in hun gedeelde doel om innerlijke harmonie te bevorderen. Hier zijn enkele manieren waarop ze samenkomen:

1. Natuurlijke omgeving: Beide benaderingen erkennen de helende kracht van de natuur. Wandelen in de natuur kan je helpen in contact te komen met je omgeving en innerlijke rust te vinden, wat een essentieel aspect van zen is.

2. Beweging en mindfulness: Zowel wandelcoaching als zen benadrukken het belang van beweging in combinatie met mindfulness. Tijdens het wandelen kun je je concentreren op het lopen en je ademhaling, je gedachten kalmeren en je bewustzijn vergroten.

3. Zelfreflectie: Beide praktijken moedigen zelfreflectie aan. Wandelcoaching biedt een gestructureerd kader voor het verkennen van persoonlijke uitdagingen, terwijl zenmeditatie je in staat stelt je denkvermogen te onderzoeken en diepere inzichten over jezelf te verwerven.

Conclusie: Een Weg naar Persoonlijke Groei

Wandelcoaching en zen zijn krachtige instrumenten voor persoonlijke groei en welzijn. De combinatie van beweging, natuurlijke omgeving en mindfulness biedt een holistische benadering om innerlijke harmonie te bereiken en obstakels in het leven te overwinnen. Of je nu kiest voor wandelcoaching, zen-meditatie, of een combinatie van beide, de reis naar innerlijke groei begint met de eerste stap.

In een wereld vol hectiek, kan deze harmonieuze samensmelting van wandelcoaching en zen je helpen een pad te vinden naar meer vrede, evenwicht en zelfontdekking.

– – –

Ik hoop dat je dit artikel nuttig vindt! Als je meer specifieke informatie of aanvullingen wilt, laat het me dan weten. Of klik op de afsprakenplanner en vraag wat tijd van me.

Cor Berkelaar

06 – 1526 3773

Weergaven: 34

Werken en Leven zijn één

Je werkt ‘voor de baas’ en om geld te verdienen. Maar doe je wel het werk wat je wílt doen? Is jouw werk van jou? Is de tijd van jouw leven die je werkt wel goed besteed? Kan je jouw ei kwijt? Wordt je gehoord? Kan je zelf ontplooien? Heb je eigen verantwoordelijkheid?

De inrichting van jouw leven

Als je voor een werkgever werkt, dan is een leuk deel van jouw dag ‘voor de baas’. Je werkt – even globaal gesproken – om geld te verdienen, zodat je kunt wonen, jezelf en je gezin in leven kunt houden, nog wat leuke dingen kunt doen in ‘je vrije tijd’ en wat op kunt bouwen voor later. Uit deze globale opsomming blijkt hoe beperkt onze kijk op het leven eigenlijk is. En waar leven we voor?…

Als je puur vanuit jouw eigen perspectief naar jouw leven kijkt, hoe je het hebt ingericht, hoe jij je tijd indeelt, waar jouw prioriteiten liggen, welke zijn dan die zaken waar jij zelf vat op hebt? En welke activiteiten worden door anderen of door omstandigheden bepaald? Doe je wel de dingen die je echt wílt doen? Heb je wel de mensen om je heen, die jij om je heen wílt hebben? Doe je wel het werk dat je wilt doen? Dat laatste, daar gaan we het nu over hebben. De kernvraag is: is jouw werk van jou?

Je werk is Jouw Werk

Sta er even bij stil hoeveel tijd jij aan je werk besteedt. In uren en dan in een percentage van je weektijd: 50%, 33%, 25%? Hoeveel? En kijk nu eens of je tevreden bent met het werk dat je doet. Of je tevreden bent met de baas waarvoor je werkt. Of je lekker zit tussen de collega’s waarmee je samen werkt? Zie je dingen op je werk die anders – beter – kunnen, maar kan je jouw ei daarover niet kwijt? Wordt je gehoord of wordt je niet gehoord? Heb je voldoende ruimte gekregen om je eigen verantwoordelijkheid te nemen?

Kijk in de spiegel en vraag jezelf af of je werkelijk tevreden bent met het werk dat je doet en of je graag naar je werk gaat. Als dat niet zo is, als je met moeite je bed uit komt en met tegenzin, hoe licht ook, naar je werk gaat, moet je je goed afvragen waar je mee bezig bent. Want een ding is zeker: als de tijd die jij op je werk doorbrengt jou geen vervulling geeft, dan is dat deel van jouw leven verloren tijd. Laat goed tot je doordringen dat het JOUW werk is. Significant deel van JOUW leven!

Je werk is Je Leven

Dat moet je goed beseffen: jouw werk is jouw leven. De tijd die jij ‘voor de baas’ werkt, is tijd van jouw leven. Jouw leven! Besef dat goed – laat het diep in je doordringen. Misschien zeg je: “Ja, maar dat wist ik al.” Maar in de achtergrond van je verstand iets weten, of iets heel bewust beseffen, dat is een wereld van verschil!

Al die uren op een dag, in een week, dat je voor je werkgever aan de gang bent, is jouw tijd. Wanneer je bewust vanuit dat besef gaat leven en met die instelling aan het werk gaat, krijgt je werk een andere lading en je leven krijgt meer vervulling. Want je zult merken dat jij in jouw werk aan de gang blijft jezelf te ontplooien. een opdracht of verzoek om iets te doen, zal je eerder oppakken als een kans of een uitdaging, dan een verplichting. En als je aan de gang gaat met een vakgerichte cursus of opleiding, zal je dat eerder doen omdat je jezelf op dat gebied wilt ontwikkelen, dan om dat certificaat te halen voor je carrière of cv. Sterker nog: het kan zomaar zijn dat je carrière je opeens niet meer interesseert. Je kunt zomaar tot de ontdekking komen dat dat een hoop opgeblazen lucht is, waar je helemaal niet echt gelukkig van wordt. En daar gaat het tenslotte om: gelukkig zijn!

Weergaven: 45